Angela Ceresnie kurucularından olduğu fintek girişimi Orchard Platform’da operasyondan sorumlu başkan (COO) olarak çalışmaktan oldukça memnundu. 2016’da meslek edindirme ve kariyer eğitim programlarına öğrenci kredisi sağlayan Climb Credit’te aynı pozisyonu üstlenmeye karar verdi. (Climb Credit o yıl Goldman Sachs’ten $50 milyon finansman aldı. Kısa süre sonra $9.8 milyonluk Seri A risk sermayesi yatırımı elde etti.) 2018’de, Ceresnie’ye Climb Credit’in en tepe koltuğu, yani CEO’luk görevi teklif edildi. Bu yeni sorumluluk başlangıçta onu biraz zorlasa da zamanla bu role adapte olmayı ve liderlik kasını geliştirmeyi öğrendi. CEO koltuğunu 2022’de bırakan Ceresnie, kıdemli danışman olarak Climb’da değer yaratmaya devam ediyor.MarIa Aspan’la sohbetinden.Oldum olası yeni problemleri analiz etmede, parçalarına ayırarak çözüm yollarını bulmada oldukça başarılıydım. Lise yıllarımda matematiğim iyiydi ama alameti farikam mantıktı. Zaten mantığı iyi olmayan COO mu olurmuş? Orchard’da COO olarak çalıştıktan sonra, Climb’da karşılaştığım birçok zorlukta “Evet, bunu daha önce de yaptım.” diyebildim. Şirket farklı, mesele aynıydı. Atla deve değil. Bu büyük görev için bana sorulan en önemli soru şuydu: “CEO olmak istiyor musun?” Bir sürü insanla konuştum ama CEO’luk âdeta doğurmak gibi. İşin içine girene kadar hiçbir şeyi bilmiyorsunuz. Sürekli daha önce hiç görmediğiniz senaryolar karşınıza çıkıyor. Belki bir noktada bu döngü kırılıyordur ama bende öyle olmadı.Benim işim her zaman pratik olmak, şirketle ilgili tüm sayısal verileri bilmek ve işlerin sıkı bir disiplinle yürütüldüğünü göstermekti. Özellikle fon toplama sürecinde. COO olarak aklımdan geçen “Büyük resme bakarsak ne görürüz?” değil, “Pratik çözüm ne?” sorusuydu. CEO olduğunuzdaysa vizyoner davranmanız, dev fırsatları açığa çıkarmanız ve aynı zamanda ipleri sıkı tutmanız gerekiyor. CEO şapkasını taktığınızda değişen şeylerden biri de şu: Toplantıdasınız ve zor bir soru soruldu diyelim… Öyle karmaşık ki kimse nasıl yanıtlayacağını tam olarak bilemiyor. Sizin böyle bir lüksünüz yok. İyi bir cevabınız olmak zorunda. Çoğu çalışan sorunları CEO’yla masaya yatırmak istemez. Herkes en iyi yanını göstermeye çalışır. O kaotik çözüm sürecine dahil olmak her yiğidin harcı değil. Ne zaman sorunları kendi yöntemleriyle çözmelerine izin vermem, ne zaman müdahale etmem gerektiğini ayırt etmeye çalışıyordum. CEO olarak bir işin benim sorumluluğuma girecek kadar ciddi olup olmadığını anlamak her daim elzemdi.Orchard’da sahtekârlık sendromundan mustariptim. Hiç girişimcilik deneyimim yoktu. Ve anne olmak üzereydim. “ABD’deki bütün girişimlere bakın. Hemen hemen hepsinin yöneticisi 20’lerinin başında beyaz erkek. Ben öyle değilim. Hamileyim.” diye düşündüm. O kalıba uymadığımı hissettim. Tanıdığım, güvendiğim danışman ve mentorlar var. Ayrıca koçluğu da değerli buluyorum. Artık büyük şirketlerde giderek daha fazla koç görüyoruz. Karmaşık bir durumla karşılaştığınızda, yolunuzu tam olarak bilmediğinizde konuyu çalışanlarınıza açmak istemiyorsanız, başvurabileceğiniz ilk kişi koç olabilir. Aynı şekilde yatırımcılar da belirsizlikten hoşlanmaz. Koçlar bu durumlar için önemli bir destek sunuyor. Başkalarının onayına ihtiyaç duymama kasımını da öğrenmeye çalıştım. Hangi konularda zorlanacağımı, hangilerini tereyağından kıl çeker gibi halledeceğimi biliyorum. Bir muamma denen problemleri kendi yöntemimle nasıl çözebileceğimi düşünmek hoşuma gitti. Şu ana kadar ne zaman bir konuda kendime meydan okusam, başardım. Güçlü ve zayıf yönlerimin farkındayım. CEO’lukta bu kritik.Bu yazı, Inc. Türkiye Mart - Nisan 2025 sayısındadır. Abonelere özel çok daha fazla içerik için şimdi size özel tekliflerimizi inceleyin!